انگشترها تقریباً در همه فرهنگ های جهان ظاهر می شوند و بیش از شش هزار سال است که وجود دارند و اهداف زیادی برای ساخت آنها بوده است و کاربردهای تزئینی، کاربردی و نمادین را برآورده میساخته اند.

از جمله کاربردهای رایج تاریخی انگشتر طلا مهر و موم کردن مکاتبات، احراز هویت اسناد و البته برای پیمان ها و پیوندهای قلبی افراد با یکدیگر استفاده شده است. حلقه ها به عنوان نمادهایی از ایمان اشخاص نیز بسیار متداول بوده اند، برای یادبود دوستی ها، احترام به کسانی که ما را ترک کرده اند و به عنوان طلسم هایی برای محافظت در برابر نیروهای شیطانی استفاده شده اند. چه بسیار انگشترهایی به عنوان مدرک ملموس قدرت و ثروت مورد استفاده قرار گرفته اند.و همه ی این کاربردها باعث شده که حلقه های تاریخی، به طور معجزه آسایی، با ارائه بینش تاریخی ارزشمندی در مورد فرهنگ‌های مختلف و به‌عنوان جدول زمانی موضوعات مطرح در هر گذر تاریخی باقی بمانند.

یک انگشتر عتیقه، با طلای با عیار بالا، متعلق به قرن هجدهم که با سنگ عقیق قدیمی کشف شده است.

در اوایل امپراتوری روم، اولین حلقه ها از آهن ساخته شدند و به عنوان مهر و موم عمل می کردند. حق پوشیدن انگشترهای طلا در این دوره ابتدا بر اساس موقیعیت اجتماعی بود. به عنوان مثال برای سناتورها، و تنها در زمان خدمت به عنوان سفیران جمهوری مجاز بود. ولی در سال‌های آخر امپراتوری، حق پوشیدن حلقه‌های طلا به همه غیرنظامیان نیز اعطا شد و مردان و زنان برای پوشیدن حلقه‌های طلای سنگین با جواهرات کمیاب و گران‌قیمت که ثروت و موقعیت را نشان می‌داد، سر و دست میشکستند! به طوری که اسناد تاریخی نشان میدهد در قرن اول پس از میلاد، هر انگشت ممکن است به احتمال زیادی با چندین زینت آکنده باشد...

اعتقاد بر این است که رسم اهدای حلقه به یکدیگر، به عنوان نشانه ی نامزدی از رومیان سرچشمه گرفته است.

حلقه‌های ازدواج اغلب تصویری از دو دست راست را نشان می‌دادند که به‌عنوان نمادی از ازدواج به هم گره می‌خوردند و بر روی انگشت چهارم دست چپ می‌بستند، با این اعتقاد که این انگشت دارای رگی به نام ورید آموریس  است که مستقیماً به سمت قلب می‌رود. یکی دیگر از نقوش محبوب، گره ازدواج یا گره هرکول بود، طرحی ساده و نمادین از دو طناب در هم تنیده که احتمالاً منشأ عبارت «گره زدن» است ....

... ادامه ی این مطلب به زودی در مقاله آتی منتشر خواهد شد.